اون روزی که این وبلاگ رو ساختم داشتم با خودم فکر می کردم که چرا؟ واقعا چرا؟ چرا من در سال باید هفتصد هزار تومن برای یک وبلاگ هزینه کنم ؟ ولی خب وقتی فکر کردم دیدم نه هدف هایی دارم که می صرفه این هزینه رو داشته باشم . هدف اولم این بود که شروع کنم به تولید محتوا و از کتاب ها و وبسایت ها و داستان هایی که می خونم توضیح بدم و روزمرگی هام رو بنویسم . اگر ایده خوبی به ذهنم رسید اون رو بسط بدم و بنویسم و یا اگر دوست داشتم یه روزی تخلیه بشم و داستانی بنویسم بتونم اون رو روی وبلاگ خودم بنویسم . اینجا آدرس وبلاگ عمومی من شد . وبلاگی که قرار شد توش راحت باشم و توش راحت حرف بزنم و شاید دلیل اینکه وبلاگ صمیمی بلاگفا ام رو هم بستم همین بود.
اما به لحاظ شرایط زندگی اتفاقاتی افتاد که هدف اول درست میسر نشد . تغییراتی توی زندگی من اتفاق افتاده که می تونین از طریق کانال تلگرامم یا گوگل پلاسم بخونین کامل ترش رو . این تغییرات باعث میشه که من وقت زیادی برای نوشتن نداشته باشم . اما این دلیل نمیشه که وبلاگم رو ببندم یا به نظرات سالی یک بار جواب بدم . همیشه میگم اگر وبلاگی رو باز کردی که بقیه دارن می خوننش پس مسولیت داری . یا از اول باز نمی کردی یا وقتی باز کردی حق بستن یا ندیدن کاربرانش رو به هیچ عنوان نداری.
این پست رو زدم بهتون بگم هدف دومم داشتن دوسته . بیایین با من دوست باشین . برام مهم نیست پسرین یا دختر . برام مهم نیست ۱۲ سالتونه یا ۷۵ سالتون . برام مهم نیست نوع تفکرتون چیه یا کدوم خواننده رو دوست دارین . اگر فکر می کنین آدم خوب و مهربونی هستین بیایین و با من دوست بشین . با هم دوست های خوبی بشیم . این روزها مشکلات زیاد شده و ما تلخی داریم سپری می کنیم . ولی اتفاقی که افتاده اینه که خودمونم داریم این اتفاقات رو تلخ تر می کنیم . ما می تونیم با نزدیک شدن به هم و با هم بودن و با هم خوب بودن کمی از این تلخی ها بکاهیم . برای هم مرهم بشیم نه درد! اگر دوست دارین خوشحال میشم بیایین با هم دوست های خوبی باشیم . بیایین با هم کیف کنیم و لذت ببریم . بیایین با من روزهام رو شریک بشین و بذارین من هم با روزهاتون شریک بشم . با هم حرف بزنیم و درد دل کنیم و به هم کمک کنیم . با هم بودن مهم ترین نکته ایه که همه فراموشش کردیم . گروه بندیش کردیم . خصوصی اش کردیم . بیایین پستای خوبی که زدین رو به من معرفی کنین بذارین منم به بقیه معرفی کنم . بیایین و با من در تماس باشین . بیایین تا گوگل پلاس هم٫ کانال تلگرام هم٫ صفحه اینستاگرام هم٫ صفحه توییتر و فیس بوک و هرچی که توی نت هست هم رو دنبال کنیم و با هم باشیم . تبادل اطلاعات کنیم و حرفهای همدیگر رو بشنویم . دنیا خیلی کوتاه و تلخه و چه بهتر که توی این کوتاهی ما کیف مون رو از دوستی هامون کنیم. منتظرتونم.
مورد آخر که عرض می کنم اینه که من از این پست به بعد سعی می کنم اون وبلاگ نویسی ای که مد نظرم بود رو شروع کنم و یک وبلاگ خوب بنویسم . مطالبی رو تولید کنم که واقعا دوست داشته باشین و خوشتون بیاد . شاید تعدادش کم بشه ولی قطعا کیفیتش خیلی خیلی بالاتر میره و ممنونم که باز بی منت دنبالم می کنین .
راستی دارم یک فکری می کنم که یک برنامه صوتی گفتگو محور خوب درست کنم . خیلی داره ذهنم رو درگیر می کنه. شاید خبر خوبی راجع به این دادم :)
لینک های شبکه اجتماعیم توی ساید بار هست. بیایین و خودتون رو معرفی کنین و دنبالم کنین تا داشته باشمتون و دوست باشیم :)
** ببخشید غلط تایپی داشت . از پست بعد همه شو رعایت می کنم خیلی عجله داشتم و عجله ای نوشتم . پوزشم رو پذیرا باشید