هاتف

یه زمانی که فکر می کنم شما هم یادتون بیاد هر کسی شروع می کرد به وبلاگ نوشتن ٬ وبلاگش رو یا با به نام خدا شروع می کرد یا با ای نام تو بهترین سرآغاز.

من هم عنوان این پست رو سرآغاز گذاشتم .

متاسفانه وبلاگ قبلی ام رو اونقدر بهش سر نزدم که دامنه اش متاسفانه از دستم خارج شد و چون تمدیدش نکرده بودم شخص اون رو ثبت کرد تا ده برابر قیمت بهم بفروشه ولی کور خونده . من این دامین جدید رو ثبت کردم . من پول زور به کسی نمی دم . به هرحال دیگه قصد ندارم اونقدر سر نزنم تا که باز این دامنه هم آزاد شه . ولی خب به حمایت های شما برای این کار نیاز دارم .

امیدوارم دوست های خوبی با هم باشیم.

پست های قدیمی رو قرار دادم و باز اگر چیزی رو ویرایش کردم از گذشته توی آرشیو قرار می دم که بتونین بخونین و استفاده کنین .

از الان هم نوشتن من شروع شد ..

به نام خدا ..

یک سه تار نو و بی روپوش در دست داشت و یخه باز و بی هوا راه می امد از پله های مسجد شاه به عجله پایین امد و از میان بساط خرده ریز فروش هاطس و از لای مردمی که در میان بساط گسترده ی انان، دنبال چیزهایی که خودشان هم نمی دانستند، می گشتند، داشت به زحمت رد می شد.

سه تار را روی شکم نگه داشته بود و با دست دیگر، سیم های ان را می پایید که به دگمه ی لباس کسی یا به گوشه ی بار حمالی گیر نکند و پاره نشود عاقبت امروز توانسته بود به ارزوی خود برسد. دیگر احتیاج وقتی به مجلسی می خواهد برود، از دیگران تار بگیرد و به قیمت خون پدرشان کرایه بدهد و تازه بار منت شان را هم بکشد...